رۆژێكیان دایە میوەی زۆری هێنایەوە.
En dag fick mamma mycket frukt.
ئێمە پرسیمان: “كەی دەتوانین كەمێ میوەی بخۆین؟” دایە گوتی: “ئێمە شەوێ میوەی دەخۆین.”
”När kan vi få lite frukt?” frågar vi. ”Vi ska äta frukten ikväll”, säger mamma.
رەحیمی برام نەوسنە. ئەو هەموو میوەكان تام دەكا. ئەو زۆربهی میوەكان دەخوا.
Min bror Rahim är girig. Han smakar på alla frukter. Han äter mycket av den.
برا بچووكەكەم هاوار دەكات: “سهیر که رەحیم چی كردووە.” منیش دەڵێم: “رەحیم كەسێكی خراپ و خۆپەسەندە.”
”Titta vad Rahim har gjort!” ropar min lillebror. ”Rahim är olydig och självisk”, säger jag.
هەروەها ئێمەش لە رەحیم تووڕەین، بەڵام رەحیم هیچ پەشیمان نییە.
Vi är också arga på Rahim. Men Rahim ångrar sig inte.
برابچووكەكە دەپرسێ: “تۆ ناتهەوێ سزای رەحیم بدەی؟”
”Ska du inte straffa Rahim?” frågar lillebror.
دایە، رەحیم ئاگادار دەكاتەوە: “رەحیم، بە زووانه پەشیمان دەبێتەوە.”
”Rahim, du kommer snart ångra dig”, varnar mamma.
رەحیم هەست به تێکچوون دەكات.
Rahim börjar må illa.
رەحیم لەبەر خۆیەوە دەڵێ: “سكم زۆر دێشێت.”
”Jag har så ont i magen”, viskar Rahim.
دایە دەیزانی ئاوای بەسەر دێ. میوەكە سزای رەحیمی دەدا!
Mamma visste att detta skulle hända. Frukten straffar Rahim!
دوایه، رەحیم داوای لێبوردنمان لێ دەكات. ئەو بەڵێن دەدا “من جارێكی دیكە ههرگیز وا چڵێس نابم.” ئێمە هەموومان باوەڕی پێ دەكەین.
Senare ber Rahim oss om ursäkt. ”Jag ska aldrig vara så girig igen”, lovar han. Vi tror alla på honom.