ئەمە خاڵایه. ئەو تەمەنی حەوت ساڵە. وشەی خاڵای به زمانی ئهو “لوبوکوسو” واتە: “كەسێكی باش.”
Det här är Khalai. Hon är sju år gammal. Hennes namn betyder ”den goda” på hennes språk lubukusu.
خاڵای لە خەو هەڵدەستێ و لەگەڵ دارپڕتەقاڵەكە قسە دەكات: “تكایە داری پرتەقاڵ باش گەورە بە و پڕتەقاڵی زۆری پێگەییومان بدەیە.”
Khalai vaknar och pratar med apelsinträdet. ”Snälla apelsinträd, väx dig stor och ge oss många mogna apelsiner.”
خاڵای بۆ قوتابخانە دەچێت. لە ڕێگادا لەگەڵ گژوگیاكان قسە دەكات: “تكایە گژوگیاكان، سەوزتر بن و وشك مەبن.”
Khalai går till skolan. På vägen dit pratar hon med gräset. ”Snälla gräs, väx grönare och torka inte ut.”
خاڵای بە لای گوڵە خۆڕسکهکاندا تێدەپەڕێ: “تكایە گوڵەكان، هەمیشە خونچە بدەن بۆ ئەوەی من ئێوە لە قژم بدەم.”
Khalai går förbi vilda blommor. ”Snälla blommor, fortsätt att blomma så att jag kan fästa er i mitt hår.”
لە قوتابخانەش، خاڵای لەگەڵ دارهکهی ناوەڕاستی حەوەشەی قوتابخانەكەیان قسە دەكات: “تكایە دارهکه، لقی گەورە دروست بكە بۆ ئەوەی ئێمە بتوانین لەژێر سێبەرەكەتدا بخوێنینەوە.”
I skolan pratar Khalai med trädet som står mitt på skolgården. ”Snälla träd, låt dina grenar växa sig långa så att vi kan läsa under dem i skuggan.”
خاڵای لەگەڵ دارپەرژینی قوتابخانەکەی قسە دەكات: “تكایە، زۆر گەورە بەو ڕێگە لە هاتنە ژوورەوەی كەسانی نهخوازراو بگرە.”
Khalai pratar med häcken runt hennes skola. ”Snälla, väx dig stark och hindra onda människor från att komma in.”
کاتێک خاڵای لە قوتابخانە دێتەوە، سەردانی دارپڕتەقاڵەكە دەكات. خاڵای لێی دەپرسێ: “ئەرێ ئێستا پڕتەقاڵەكانت پێ گەییون؟”
När Khalai kommer hem från skolan hälsar hon på apelsinträdet. ”Är dina apelsiner mogna än?”, frågar Khalai.
خاڵای ئاهێك هەڵدەكێشێ و دەڵێ: هێشتاش پڕتەقاڵەكان ههر سهوزن. خاڵای دەڵێ: “دار پڕتەقاڵ، بەیانی یەكتر دەبینینەوە، لە وانەیە ئەوكات تۆ پڕتەقاڵێكی پێگەییوت هەبێ بۆ من!”
”Apelsinerna är fortfarande gröna”, suckar Khalai. ”Vi ses imorgon apelsinträdet”, säger Khalai. ”Kanske har du en mogen apelsin till mig då!”