یِک روز مادَرم مِقدارِزیادی میوِه خَرید.
En dag fick mamma mycket frukt.
ما پُرسیدیم “کَی می‌تَوانیم چَند تا میوه بُخوریم؟” مادَرَم دَر جَواب گُفت: “اِمشَب میوِه خواهیم خورد.”
”När kan vi få lite frukt?” frågar vi. ”Vi ska äta frukten ikväll”, säger mamma.
بَرادَرَم رَحیم پُرخور اَست. او اَز همه‌ی میوِه‌ها چِشید وَ مِقدارِزیادی اَزمیوه‌ها را خورد.
Min bror Rahim är girig. Han smakar på alla frukter. Han äter mycket av den.
بَرادَرِ کوچَکَم فَریاد زَد: “بِبینید رَحیم چِه کاری کَردِه! مَن هَم گُفتَم، رَحیم سَرکِش وَ خودخواه اَست.”
”Titta vad Rahim har gjort!” ropar min lillebror. ”Rahim är olydig och självisk”, säger jag.
مادَر، اَز دَستِ رَحیم عَصَبانی شُد.
Mamma är arg på Rahim.
ما هَم اَز دَستَش عَصَبانی شُدیم. وَلی، رَحیم اَصلا مُتِاسِف نَشُد.
Vi är också arga på Rahim. Men Rahim ångrar sig inte.
بَرادَرِ کوچَک پُرسید: “نِمی‌خواهی رَحیم را تَنبیه کُنی؟”
”Ska du inte straffa Rahim?” frågar lillebror.
مادَر بِه رحیم تَذَکُر داد، “بِه زودی اَز این کارَت پَشیمان خواهی شُد”.
”Rahim, du kommer snart ångra dig”, varnar mamma.
رَحیم اِحساسِ مَریضی می‌کَرد.
Rahim börjar må illa.
رَحیم آرام زِمزِمِه می‌کَرد، “شِکَمَم خِیلی پیچ و تاب می‌خورَد.”
”Jag har så ont i magen”, viskar Rahim.
مادَر می‌دانِست کِه این اِتِفاق خواهَد اُفتاد. میوه‌ها رَحیم را تَنبیه کَردَند!
Mamma visste att detta skulle hända. Frukten straffar Rahim!
دَر آخَر رَحیم اَز ما عُذرخواهی کَرد وَ این قول را داد که: “مَن دیگر هیچ وَقت اینقَدر پُرخوری نَخواهَم کَرد.” وَ ما هَم حَرفَش را باوَر کَردیم.
Senare ber Rahim oss om ursäkt. ”Jag ska aldrig vara så girig igen”, lovar han. Vi tror alla på honom.
